Tot de Vrienden van de SEN behoort intussen een verscheidenheid aan bedrijven.
Dit keer voegen we een bedrijf uit de bouwsector aan het rijtje toe: Rozendaal
Bouwbedrijf. Begonnen met twee broers is het bedrijf in 35 jaar uitgegroeid tot een
twintigtal personen. We spreken met eigenaar Eric Rozendaal over het bedrijf én het
aankomende jubileum.
Een jubileum én een nieuwe huisstijl
“We hebben een bouwbedrijf waarmee we woninguitbreiding en woningverbeteringen
verzorgen. We werken eigenlijk vooral voor particulieren”, begint Eric. Het bedrijf begon in 1989 met de broers Johan en Eysbrand Rozendaal, die vaak als onderaannemer werkten. Sinds die tijd is het aantal werknemers behoorlijk gegroeid. “We zijn intussen met een groep van twintig personen, waarvan er dertien buiten aan het werk zijn. Bijna iedereen van ons bedrijf komt uit Nieuw-Lekkerland, dus de binding met het dorp is er automatisch. We zitten al vanaf het begin aan de Lekdijk. Dit jaar, in september, bestaan we 35 jaar.”
En dat is reden voor een feestje! En in dit geval ook een nieuwe huisstijl. Eric: “Die
hebben we rond het jubileum, in delen, gelanceerd. We hebben de uitingen aangepast, de bussen vernieuwd. Het logo was ook echt aan verfrissing toe.” Een mijlpaal die met sponsoractiviteiten zoals die van de SEN goed naar buiten kan worden gebracht.
“We vinden het belangrijk om maatschappelijk te ondersteunen”
Voor sponsoring draait het bouwbedrijf de hand niet om, vertelt Eric. “Lokale acties
sponsoren we zoveel mogelijk. We vinden het belangrijk om maatschappelijk te
ondersteunen, vooral omdat iedereen van ons bedrijf uit het dorp komt. Daarnaast zijn we ook blij met een stukje naamsbekendheid.” Vriend van de SEN worden was dan ook geen moeilijke keuze. “Het is eigenlijk gewoon makkelijker. We zeggen vrijwel altijd ja, en dan is een automatische, jaarlijkse sponsoring voor iedereen goed geregeld.” Of er nog evenementen zijn die Eric mist? “De evenementen die al georganiseerd worden, vind ik erg leuk. De Winterfair bijvoorbeeld; dat is voor iedereen, het hele dorp. Dat is denk ik het belangrijkste: dat iedereen er welkom is, en graag komt.”
